Ik ben in dat de zomer van 2011 van Den Haag naar Friesland verhuist. Voor de mensen daar gaat het leven gewoon door maar voor mij leek de tijd stil te staan. Negen weken zomervakantie en verhuist. Verschikkelijk als je niemand kent. Ja wat familie maar in een verhuizing en ik een vreemd dorp heb je daar weinig aan. Ik heb die zomervakantie als een ramp beleeft. Ik was maar alleen het heeft me voor een deel veranderd de rest van de verandering was in het jaar wat me tegemoet kwam maar dat wist ik nog niet. Vroeger veel vriendinnen nu weinig omdat ik bang ben dat ik iedereen kwijt raak doordat er iets gebeurt dat ik weer weg moet. Vroeger was ik een meisje wat altijd huilde op de voorschoolse opvang, op school en op de naschoolse opvang. Na de verhuizing was daar weinig van te merken. Verdwenen door de dwang die ik aan mezelf gaf om niet op school te gaan huilen. Ik probeerde sterk te zijn maar dat lukte niet altijd. Probeerde mezelf eruit te laten zien als de andere door nooit meer rokjes en jurkjes te dragen op school maar spijkerbroeken. De veranderingen die ik door maakte binnen een jaar hebben mij gemaakt hoe ik ben. Lief tegen mensen die ik vertrouw. Een bitch tegen iedereen die ik niet altijd kan vertrouwen. Hoewel ik het probeer lukt het niet om altijd mezelf te zijn. Ik ben veranderd maar nog steeds de oude susan.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten